ویولن (سازشناسی)

شکل ظاهری

جعبه‌ای است که از سه بخش صفحه روئی، صفحه زیرین و زوارهای دور تشکیل شده‌است. در این ساز گریف از جنس آبنوس (به دلیل ضریب تراکم در نتیجه استقامت بالا) خرک از جنس چوب افرا و سیم گیر استفاده می‌شود.

سازی زهی-آرشه‌ای، که برای نواختن روی شانه چپ قرار می‌گیرد و به کمک آرشه که در دست راست نوازنده قرار دارد نواخنه می‌شود.

این ساز چهار سیم دارد که در سرساز توسط گوشی‌ها کوک می‌شوند.

دسته یا گردن در واقع دنباله چوب آبنوس تکیه سیم هاست که محل انگشت‌گذاری نوازنده در قسمت بالای آن قرار دارد. نوازنده ویولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت‌گذاری کند، لذا در ساز ویولن نوازنده قادر است تمام فواصل کروماتیک غربی و حتی فواصل کروماتیک مخصوص موسیقی ایرانی و هر موسیقی دیگر را اجرا نماید.

خرک در این ساز همانند پلی است بین سیم‌ها و جعبه که نقش خرک تقسیم راه سیم‌ها، نگه داشتن سیم‌ها با ارتفاع خاص برای عبور بر روی جعبه و انتقال ارتعاشات سیم‌ها به جعبه می‌باشد.

کلاس‌های ویولن در آموزشگاه موسیقی وطن دایر می‌‌باشد، جهت اطلاع از شرایط کلاس‌ها اینجا را کلیک کنید.